Świat superbohaterów.

Kim chciałbyś zostać w przyszłości ? To pytanie towarzyszy nam od najmłodszych lat. Najczęściej, po raz pierwszy to pytanie pada w przedszkolu. Wtedy, mając te parę lat odpowiedź jest prosta. Chłopcy chcą być strażakiem, policjantem, pilotem albo jakimś innym superbohaterem. Dziewczynki zaś pielęgniarka albo weterynarzem. Gdybyśmy to wtedy decydowali, jako małe dzieci kim w przyszłości będziemy, świat nie byłby zbyt skomplikowany. Byłoby mnóstwo strażaków ratujących ludzi z płonących domów lub ściągajacych małe, nieporadne kotki z drzew. Ranni ludzie transportowani byliby przez pilotów do tych wszystkich pielęgniarek, a małe kotki oddawane byłyby pod opiekę weterynarzy. Cała zgraja policjantów czuwałaby nad bezpieczeństwem reszty narodu. Świat byłby bezpieczny, zdrowy a zarazem wyjątkowo nudny. Dobrze więc, że nasze dziecięce fascynacje superbohaterami przez lata się zmieniają, a w naszej głowie rodzą się całkiem nowe pomysły na spełnienie siebie.
Pytanie kim chciałabyś być w przyszłości zadałam sobie po raz kolejny jeszcze niedawno. Tym razem już po raz ostatni. Przez ostatnie 3 lata, w mojej głowie nareszcie wykreował się wyraźny obraz mnie samej w przyszłości. Dokładnie wiem, co chce w życiu robić, czym się zajmować na co dzień żeby czuć się w pełni spełnionym i szczęśliwym człowiekiem. Przez całe moje życie przewijało się naprawdę wiele pomysłów i wizji samej siebie w odległej wtedy przyszłości. Pierwszy był weterynarz. Do tej pory myślę o kursie związanym z weterynarią, żeby zdobyć choć trochę wiedzy. Ta bezradność, którą czuję w momencie choroby mojego zwierzęcia jest okropna, i za każdym razem upewniam się w tym, że podstawowa wiedza na temat pomocy zwierzęciu bardzo by się przydała.
Pamiętam czas, w którym widziałam siebię jako koncertująca pianistkę. Zawsze opowiadałam babci o tym, że w przyszłości na pewno ją zastąpię w co tygodniowych koncertach. Byłam i jestem do tej pory dumna, że moja babcia jest taką świetną pianistka, jednak po czasie zrozumiałam że to nie jest droga dla mnie. Próbowałam jeszcze wielu rzeczy, ale dopiero w wieku 23 lat otrzymałam jasny obraz siebie w przyszłości.
Teraz przede mną i przed każdym, kto wreszcie zdał sobie sprawę z tego kim chcę być w przyszłości długa, wyboista droga, pełna nauki i ciężkiej pracy. Nikt przecież nie powiedział ze droga do realizacji swoich marzeń, planów, pasji a także dążenie do samorealizacja jest prosta i przyjemna. Jednak po tych trudach nadejdzie dla nas chwila w której wracając z pracy będziemy szczęśliwi, a budząc się kolejnego dnia nie powiemy " nienawidzę swojej pracy" .

A Ty ? Kim chciałeś być ?

Napisała: Kasia